از نشیب تا فراز

به کجا می نگری شادی درون توست   نویسنده: روپرت اسپیرا مترجم: مریم هندوزاده کرمانی مشکلات، فعالیت ها و روابط بدیهی و آشنای زندگی مان به سرعت از بین می رود : آزادی برای کسب روزی، معاشرت و مسافرت، عرضه فراوان غذا و کالا در فروشگاه ها، آموزش فرزندان و نوه هایمان و آینده ای امن. اما شادی چه؟ می بایست آن را پس بگیریم؟ اگر این طور است، از کی و چی؟ چگونه؟ از بیرون گرفته می شود یا سرچشمه آن درون ماست؟ آیا چیزی به اسم شادی و آرامش دائمی وجود دارد، یا تقدیرمان اینگونه رقم خورده که بقیه عمرمان را رنج بکشیم؟ این سوالات هزاران سال است که ذهن افراد بی شماری را درگیر کرده و خوب که به آن می اندیشیم، اولین باری که در ذهنم شکل گرفتند، به خاطر می آورم. سال 1980 که من بیست ساله بودم ، در حالی که ساکن حومه ی بودمین مور در کورنوال در جنوب غربی انگلیس بودم و کوزه گری را زیر نظر مایکل کاردو هشتاد ساله و یکی از بنیان گذاران جنبش کارگاهی کوزه گری بریتانیا یاد می گرفتم زمانی بود که این افکار به ذهنم خطور کرد.