لذت کار کردن

مرتب کردن در صبح فواید زیادی دارد. وقتی بدانید که ساعت نه باید کار خود را شروع کنید، با کارایی بیشتری مرتب سازی را انجام می دهید و چون هنوز خسته نیستید، نسبت به کاری که انجام می دهید، احساس مثبت تری خواهید داشت و از روند کار لذت خواهید برد. در این شرایط، تصمیم گیری در مورد نگهداری و حذف موارد مختلف راحت تر است. به همین دلیل سالیان سال است به مشتریانم توصیه می کنم که صبح زود بهترین زمان برای مرتب کردن فضای کاری آن ها است. اخیرا، به لطف تجربه ای که از طریق به اشتراک گذاشتن روش خود در کشورهای دیگر کسب کرده ام، دیدگاهم تغییر کرده است.

در ژاپن، معمولا بسیاری از افراد بعد از اتمام ساعات کاری، در دفتر کار می مانند که این موضوع تمرکز روی مرتب سازی بعد از ساعات کاری را دشوار می کند؛ اما بسیاری از شرکت های آمریکایی که با آن ها برخورد داشته ام، بعد از ساعت شش عصر تقریبا هیچ کس در دفتر کار حضور ندارد و در روزهای چهارشنبه، از حدود ساعت سه بعدازظهر تعداد افراد حاضر به تدریج کاهش می یابد. در چنین مواردی، تمرکز روی مرتب سازی حتی بعد از ساعات کاری کاملا امکان پذیر است.

من متوجه تفاوت دیگری نیز بین این دو فرهنگ شدم. بیشتر آمریکایی هایی که با آن ها صحبت کردم به من گفتند که اگر کسی در طول ساعات اداری، فضای کاری خود را مرتب کند، حتی اگر این کارش سروصدای زیادی ایجاد کند، همکارها اصلا ناراحت نمی شوند. برای اطمینان از اینکه منظور من را درک می کنند، از آن ها پرسیدم: «حتی اگر دفتر یک فضای باز و اشتراکی بسیار ساکت باشد! باز هم اذیت نخواهید شد؟» و دوباره همچنان همان جواب قبل را گرفتم. واضح است که در آمریکا، معضل «چگونه می توان دفتر خود را با احتیاط مرتب کرد» مشکلی که من سال ها در آن مطالعه داشته ام، کمتر مورد توجه بود.